Opmerking

Reactie van Carel Verschoor op 11 Juni 2013 op 14.15

Allereerst bedankt voor jouw reactie, mijn email = carel.verschoor@gmail.com momenteel woon ik in Amsterdam, na een reactie van jouw kant geef ik al de gegevens die jij kan en wil gebruiken.  Jouw mail adres heb ik inmiddels een vaste plek gegeven, dan kan ik alle info geven die jij denkt te gebruiken. Gr. Carel

Reactie van Jeannette Coppoolse op 11 Juni 2013 op 14.10

Beste Carel. Sorry voor de verlate reactie. Het lijkt me zeker zinvol een keer van gedachten te wisselen. Wel ben ik voor mijn boek op zoek naar de 'partner van'. Ik heb weer wat meer ruimte in mijn agenda na 15 juni. Stuur mij even op m'n werkadres een mail (info@copporight.nl), dan kunnen we daar verder 'praten' en een belafspraak maken! Ik hoor van je!

Reactie van Carel Verschoor op 1 Juni 2013 op 22.53

Zou het leuk vinden om eens van gedachte te wisselen, de rede waarom, is dat ik nu aan het einde van mijn revalidatie ben. Gedurende 2 jaar heb ik in een rolstoel gezeten in een huis voor mensen met een niet- aangeboren hersenafwijking. Zelf ben ik bezig geweest een boek te schrijven, onder de titel: God gezocht. Het heeft de uitgever gehaald, maar was niet ,,commercieel,, genoeg. Met mijn achtergrond mag ik mij op persoonlijke titel, ervarings-deskundige noemen. Als ik lees wat jij wilt, denk ik, dat ik daar een aanvulling voor kan zijn. Even kijken naar jouw reactie, in overleg kunnen wij dan tel. nr. uitwisselen. Gr. Carel Verschoor

Reactie van marja paauwe op 9 April 2013 op 13.10

Hoi Hannie,

Het is misschien wel heftig maar voor mij voelt het niet als heel heftig om over te vertellen...ik heb al zoveel meegemaakt in mijn leven dat ik dit dus één van de minst moeilijke dingen vind en me er ook niet voor schaam. Het is wel lastig uit te leggen aan mensen omdat de meeste het niet echt begrijpen....tja of een dwangneurose blijvend is....ik geloof dat er voor alles genezing is maar God kan het soms ook gebruiken en Hij gaat stapje voor stapje in elke proces van mijn leven..Hij pakt de dingen niet in eens aan, dat zou ik denk ik niet aankunnen...en al geloof ik dat God kan genezen is er ook wel een weten dat het misschien niet zal gebeuren..en dat ik er nooit echt vanaf komt...dan zal ik samen met Hem een weg moeten zoeken om er mee om te gaan..en ik geloof dat Hij die weg al is ingeslagen....maar er zijn eerst dingen die eerst moeten genezen...dat voel ik en dat weet ik...

Ik wil ook niet aan de medicijnen, je moet dan zo'n hoge dosering slikken wil het ietsjes helpen en ik heb in het verleden al eens medicijnen geslikt maar ben daar niet beter van geworden alleen maar slechter...moet je ook zeggen dat ik wel een redelijke positief ingesteld iemand ben met een sterkte wil....alhoewel niets uit mezelf maar door Zijn kracht...ach ik kan zoveel vertellen maar ik hou het hier maar op....ik wil nog wel even benadrukken dat ik ook weet dat er mensen zijn die wel baat hebben bij medicijnen hoor..dus ik oordeel of veroordeel nooit!!!!! 

Reactie van marja paauwe op 9 April 2013 op 13.03

Reactie van Hannie Dop op 8 April 2013 op 22.20

Hoi Marja. Wat heftig wat je hebt geschreven. Is dwangneurose blijvend of kan er iets aan gedaan worden?

Moedig van je om het op te schrijven! Dank je wel hiervoor. Sterkte in alles!

Reactie van marja paauwe op 8 April 2013 op 22.00

Hoi Jeannette,

Veel succes met het schrijven van het boek. Ik lijd zelf aan obc.dwangneurose en weet hoe moeilijk het is voor een partner, kinderen en voor mezelf. Ik heb zelf geen partner dus aan mij heb je niet veel aangezien je mensen zoekt die leven met iemand met deze of andere aandoening die je beschrijft. Mijn dwangneurose is overigens niet de reden van de scheiding. Maar ik kan wel zeggen dat een dwangneurose heel lastig kan zijn en moeilijk voor een partner....maar vooral voor degene die er aan lijdt, want je wilt dit niet en het is zo NIET wat en wie je bent...het kan je belemmeren in heel veel dingen en dat geeft veel verdriet....( stil verdriet vaak) 

Ben benieuwd naar je boek als het uitkomt.

Succes en Gods zegen daarin

Reactie van Jolanda Vester Muller op 10 Maart 2013 op 22.45

Hoi jeanette,
Goed initiatief!
Vel mensen zullen zich daarin herkennen en zich ook erkend voelen.
Ik ken zelf iemand die net gescheiden is van haar man, maar hier misschien wel
aan mee wil werken, ik zal haar vragen.
Wijzelf als ouders van vier kids waarvan twee met een ass en daarvan weer één volwassen en thuiswonend, begrijpen goed hoe moeilijk dat voor een partner moet zijn.
Veel succes!

Reactie van Hannie Dop op 8 Maart 2013 op 15.22

mooi initiatief!! be blessed!